مدیریت فرهنگی هنری و اجتمایی

آکاپلا (acapella) سبکی است که بدون همراهی ساز و تنها با صدای خواننده اجرا می شود . سبک آکاپلا برای خواننده و اجرای گروهی و آواز کر نوشته شده هر خواننده به عنوان یک ساز در گروه عمل می کند . تعیین اینکه برای انتقال حس هر ساز از چه آواهایی استفاده می شود ، راز اصلی جذابیت این سبک است .

در قرون وسطی که موسیقی در تحریم کلیساییان بود ، هیچ هنرمندی اجازۀ استفاده از آلات و ادوات موسیقی را نداشت . هر گونه صوت باید درون کلیسا اجرا می شد . نتیجه اینکه از صدای انسان بجای صوت ساز استفاده شد و سبک آکاپلا بوجود آمد .

این سبک نخستین بار در ایران توسط هنرمند دورگۀ ایرانی-فرانسوی کریستوف رضاعی که با گروه nour-ensemble (همسرایی) همکاری می کند ، در آلبوم alba (به معنای سحر) ، اجرا شد . رضاعی درسال 2001 در آلبوم ” سیر”  با مسعود شعاری ازسنتی کاران برجسته نیز کاری مشترک داشته . موسیقی این آلبوم ، تلفیقی از موسیقی آکاپلا ، سنتی و مدرن اروپایی ست و حاصل کار ، بسیار شنیدنی و زیبا می باشد .

کریستف رضاعی در سال ۱۹۶۶ میلادی در فرانسه از مادری فرانسوی و پدری ایرانی به دنیا آمد. وی در رشته موسیقی (پیانو – آواز و تئوری) و در کنار آن در مهندسی و بازاریابی تحصیل کرده‌است . از سال ۱۹۹۷ تاکنون، کریستف با همکاری رضا اصغر زاده (دستیارش از سال ۱۹۹۵) ۱۵۰ موسیقی برای تبلیعات تلویزیونی در ایران ساخته‌است. کار آهنگسازی کریستف گاهی شامل موسیقی فیلم سینمایی (۱۹۹۶)، موسیقی برای فیلم‌های کوتاه (۱۹۹۹)، و موسیقی برای برنامه مستند هنر (فوریه ۲۰۰۰) بوده‌است. او که خودش یک خواننده tenor است در سال ۱۹۹۶ یک گروه موسیقی باستانی متشکل از موسیقیدانان ایرانی به نام aria musica تشکیل داد. همچنین بعد از آن مدت دو سال با همکاری آهنگسازان حرفه‌ای فرانسوی، مشغول ترتیب دادن کنسرت های موسیقی باروک در تهران و هندوستان بوده‌است .

در ژوئن ۲۰۰۰ رضاعی به اتفاق آراء جایزه نخست یک مسابقه آهنگسازی که توسط انجمن فرهنگی ایتالیا برگزار شده بود را از آن خود کرد که موضوع این مسابقه «سرود صلح برای هزاره سوم بود». که البته آهنگسازی قسمت ایرانی اثر را به کمک مسعود شعاری انجام داده بود.